اقاط

لغت نامه دهخدا

اقاط. [ اِ ] ( ع ص ، اِ ) وِقاط. ج ِوَقیط، بمعنی مرد گران جسم کسل مند از بیخوابی شب. ( منتهی الارب ). رجوع به وقیط شود. || ج ِ وَقْط، بمعنی گو در زمین درشت یا گو که آب گرد آید در آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وَقْط شود.

فرهنگ فارسی

جمع وقیط . بمعنی مرد گران جسم کسل مند از بیخوابی شب .

پیشنهاد کاربران

بپرس