آقاسی حاجی میرزا. آقاسی، حاجی میرزا (ماکو ۱۱۹۸ـ۱۲۶۵ق)
(یا: میرزا عباس ایروانی؛ مشهور به «حاجی میرزا آقاسی») صدراعظم مشهور محمدشاه قاجار. فرزند میرزا مسلم ایروانی بود و پس از تحصیل علوم دینی در عتبات ، به تبریز رفت و معلم فرزندان عباس میرزا، ولیعهد شد، که در میان آن ها، محمد میرزا (محمدشاه ) به او ارادت و اعتماد تمام داشت . پس از آن که محمدشاه به سلطنت رسید، به قتل صدراعظم خود، میرزا ابوالقاسم قائم مقام، دستور داد و حاجی میرزا آقاسی را به صدارت برگزید. او چهارده سال صدراعظم محمدشاه بود. حاجی میرزا آقاسی درویش مسلک و مورد بغض درباریان بود، چنان که مخالفان صدارت او به محمدشاه گلایه ها کردند، ولی سعایت آن ها کارگر نیفتاد و هریک به تنبیه میرزا آقاسی دچار شدند. وی در دورۀ صدارت ، املاک فراوان به هم رساند ولی در آخر پادشاهی محمدشاه همگی را به شاه بخشید. دوبار نیز برای تأمین آب مشروب تهران ، دستور به حفر قنوات داد و کوشید تا آب جاجرود و کرج را به تهران برساند، اما ظاهراً این اقدامات بی نتیجه ماند. او همچنین اقداماتی در زمینۀ توپ ریزی و مهمات سازی به عمل آورد. حاجی میرزا آقاسی پس از مرگ محمدشاه از بیم مخالفانش به حضرت عبدالعظیم (ع ) پناهنده شد و در گوشه و کنار ایران اعتراضاتی برضد گماشتگان او بر ایالات و ولایات ، که عموماً از سواران و صاحب منصبان فوج ماکو و ایروان بودند، صورت گرفت . سرانجام در پادشاهی ناصرالدین شاه خانه نشین شد، اما بعدها به عتبات رفت و در آن جا درگذشت. آقاسی قریحۀ شاعری داشت و با تخلص «فخری» اشعار عارفانه می سرود.
(یا: میرزا عباس ایروانی؛ مشهور به «حاجی میرزا آقاسی») صدراعظم مشهور محمدشاه قاجار. فرزند میرزا مسلم ایروانی بود و پس از تحصیل علوم دینی در عتبات ، به تبریز رفت و معلم فرزندان عباس میرزا، ولیعهد شد، که در میان آن ها، محمد میرزا (محمدشاه ) به او ارادت و اعتماد تمام داشت . پس از آن که محمدشاه به سلطنت رسید، به قتل صدراعظم خود، میرزا ابوالقاسم قائم مقام، دستور داد و حاجی میرزا آقاسی را به صدارت برگزید. او چهارده سال صدراعظم محمدشاه بود. حاجی میرزا آقاسی درویش مسلک و مورد بغض درباریان بود، چنان که مخالفان صدارت او به محمدشاه گلایه ها کردند، ولی سعایت آن ها کارگر نیفتاد و هریک به تنبیه میرزا آقاسی دچار شدند. وی در دورۀ صدارت ، املاک فراوان به هم رساند ولی در آخر پادشاهی محمدشاه همگی را به شاه بخشید. دوبار نیز برای تأمین آب مشروب تهران ، دستور به حفر قنوات داد و کوشید تا آب جاجرود و کرج را به تهران برساند، اما ظاهراً این اقدامات بی نتیجه ماند. او همچنین اقداماتی در زمینۀ توپ ریزی و مهمات سازی به عمل آورد. حاجی میرزا آقاسی پس از مرگ محمدشاه از بیم مخالفانش به حضرت عبدالعظیم (ع ) پناهنده شد و در گوشه و کنار ایران اعتراضاتی برضد گماشتگان او بر ایالات و ولایات ، که عموماً از سواران و صاحب منصبان فوج ماکو و ایروان بودند، صورت گرفت . سرانجام در پادشاهی ناصرالدین شاه خانه نشین شد، اما بعدها به عتبات رفت و در آن جا درگذشت. آقاسی قریحۀ شاعری داشت و با تخلص «فخری» اشعار عارفانه می سرود.
wikijoo: آقاسی،_حاجی_میرزا_(ماکو_۱۱۹۸ـ۱۲۶۵ق)