اقاجری

آقاجری. آقاجَری
(یا: آغاجری) ایل ترک تبار لر، از ایلات قدیمی کهگیلویه، متشکل از ترکان آقاجری و چادرنشینان لر، مرکب از تیره های افشار، بیگدلی، تیلکوهی، جامه بزرگی، جغتایی، داودی، شعری، قره باغی، گشتیل، لرزبان، آق باغی/آی باغی، ملوسی، جولکی، ماپازقلی و تیره های دیگر. جمعیت آقاجری در اوایل قاجاریه حدود ۳هزار تا ۵هزار خانوار بود. رشد یک جانشینی در دورۀ قاجاریه و تشدید آن در عصر پهلوی سبب اسکان همۀ مردم آقاجری در نواحی سردسیری و گرمسیری اطراف بهبهان شد. آقاجری ها در اصل از ترکان غُز بوده و همراه سلاجقه و مغولان به ایران و آناتولی آمده، در خلخال آذربایجان و مرعش و البستان آناتولی ساکن شدند. اینان پس از قتل جهان شاه قراقویونلو به اتحادیۀ آق قویونلو پیوستند و ظاهراً از همین دوره در کهگیلویه اسکان یافتند.