اقا میرک

آقا میرک. آقا میرَک (قرن ۱۰ق)
(نام اصلی: میرجلال الدین حسینی اصفهانی) نگارگر، مذهِّب و خوشنویس ایرانی. از سرامدان مکتب دوم تبریز. به قطع معلوم نیستاز شاگردان کمال الدین بهزاد بوده باشد، ولی از دستاورد بهزاد بهره برد. در زمان شاه طهماسب در تبریز به دربار راه یافت، و مدتی سرپرستی کتابخانه شاه صفوی و کارگاه او را برعهده داشت. از آن پس در مصورسازی خمسۀ طهماسبی، و شاهنامۀ طهماسبی همت گماشت. از دستاوردهای بهزاد به خوبی بهره گرفت؛ در طبیعت پردازی، و طراحی جانوران، به ویژه اسب ها، بسیار مهارت داشت. خواجه عبدالصمد شیرین قلم از شاگردان اوست. در کتابت نیز دست داشت و اغلب خطوط نستعلیق و ثلث نقاشی هایش را، خودش می نوشت. برخی از آثار مرقوم برجامانده از او عبارت اند از مجنون در بیابان، وگوش فرادادن خسرو به قصّۀ ساختۀ شیرین (از خمسۀ طهماسبی)، و مواجهۀ فردوسی با سه شاعر غزنه (از شاهنامۀ طهماسبی). با روح الله میرک اشتباه نشود.