پیشنهادِ واژه :
disjunction = "پَدیوزِش" از کارواژه یِ " پَدیوختن"
( ازآنجایی که پیشوندِ " dis" در اینجا نقشِ منفی ساز است، کارکردِ یکسانی با پیشوندِ " پَد، پاد" از زبان پارسی دارد. )
conjunction = همیوزِش از کارواژه یِ " همیوختن"
... [مشاهده متن کامل]
( از آنجایی که پیشوندِ " con" کارکردِ یکسانی با پیشوندِ " هم" از زبانِ پارسی دارد. )
adjunction = " اَفیوزِش" از کارواژه یِ " اَفیوختن"
( در اینجا " ad" کارکردِ یکسانی با پیشوندِ " اَف" از زبانِ پارسی دارد. )
نکته: کارواژگانِ " یوختن" و " جُفتن" در زبانِ پارسی از یک ریشه هستند و هر دو از ریشه اوستاییِ " یَئوگ:yaog".
disjunction = "پَدیوزِش" از کارواژه یِ " پَدیوختن"
( ازآنجایی که پیشوندِ " dis" در اینجا نقشِ منفی ساز است، کارکردِ یکسانی با پیشوندِ " پَد، پاد" از زبان پارسی دارد. )
conjunction = همیوزِش از کارواژه یِ " همیوختن"
... [مشاهده متن کامل]
( از آنجایی که پیشوندِ " con" کارکردِ یکسانی با پیشوندِ " هم" از زبانِ پارسی دارد. )
adjunction = " اَفیوزِش" از کارواژه یِ " اَفیوختن"
( در اینجا " ad" کارکردِ یکسانی با پیشوندِ " اَف" از زبانِ پارسی دارد. )
نکته: کارواژگانِ " یوختن" و " جُفتن" در زبانِ پارسی از یک ریشه هستند و هر دو از ریشه اوستاییِ " یَئوگ:yaog".
پیشنهادِ واژه:" اَفیوختن، اَفدوختن" به جایِ واژگانِ " متصل کردن، وصل کردن، اتصال دادن"
پیشنهادِ شماره یِ 1:
" اَفیوختن" با بُنِ کُنونیِ " اَفیوز" از زبانِ پارسیِ میانه، دارایِ پیشوندِ " اَف" و کارواژه یِ " یوختن" است. " یوختن" به چمِ " ( به هم ) بستن" می باشد که دارایِ ریشه یِ اوستایی است و با واژگانِ " یوغ، یوغیدن" همریشه است.
... [مشاهده متن کامل]
پیشوندِ " اَف" کارکردِ یکسانی با پیشوندِ " ad" در زبانِ لاتین و پیشوندِ " zu" در زبانِ آلمانی دارد که عملگری برایِ نشان دادنِ " به، به سوی" می باشد. شما می توانید این پیشوند را به روشنی در کارواژه یِ " اَفزودن= اَف. زودن" نیز ببینید. ( برایِ آگاهیِ بیشتر درباره یِ این پیشوند به ستونِ 87 و 88 از نبیگِ " فرهنگنامه زبانِ ایرانیِ کهن" نوشته یِ " کریستین بارتولومه" یا به پیامِ اینجانب در زیرواژه یِ " اَف" از همین تارنما مراجعه بفرمایید. )
پیشنهادِ شماره 2:
" اَفدوختن" با بُنِ کُنونیِ " اَفدوز" برآمده از کارواژه یِ " دوختن" به همراهِ پیشوندِ " اَف" است. ( این واژه پیشنهادِ نویسنده یِ پیام می باشد. )
. . . . . . . . . . . . . . .
اتصال دادن، متصل کردن، وصل کردن = اَفیوختن، اَفدوختن
اتصال داشتن = اَفیوزِش داشتن، اَفدوزِش داشتن
متصل شدن = اَفیوخته شدن، اَفدوخته شدن
. . . . . . . . . . . . . .
نکته: در زبانِ پارسی بهترین پیشوند برایِ اتصالِ چیزی " به" چیزِ دیگر / متصل کردنِ چیزی " به" چیزِ دیگر، بکارگیریِ پیشوندِ " اَف" می باشد.
پیشنهادِ شماره یِ 1:
" اَفیوختن" با بُنِ کُنونیِ " اَفیوز" از زبانِ پارسیِ میانه، دارایِ پیشوندِ " اَف" و کارواژه یِ " یوختن" است. " یوختن" به چمِ " ( به هم ) بستن" می باشد که دارایِ ریشه یِ اوستایی است و با واژگانِ " یوغ، یوغیدن" همریشه است.
... [مشاهده متن کامل]
پیشوندِ " اَف" کارکردِ یکسانی با پیشوندِ " ad" در زبانِ لاتین و پیشوندِ " zu" در زبانِ آلمانی دارد که عملگری برایِ نشان دادنِ " به، به سوی" می باشد. شما می توانید این پیشوند را به روشنی در کارواژه یِ " اَفزودن= اَف. زودن" نیز ببینید. ( برایِ آگاهیِ بیشتر درباره یِ این پیشوند به ستونِ 87 و 88 از نبیگِ " فرهنگنامه زبانِ ایرانیِ کهن" نوشته یِ " کریستین بارتولومه" یا به پیامِ اینجانب در زیرواژه یِ " اَف" از همین تارنما مراجعه بفرمایید. )
پیشنهادِ شماره 2:
" اَفدوختن" با بُنِ کُنونیِ " اَفدوز" برآمده از کارواژه یِ " دوختن" به همراهِ پیشوندِ " اَف" است. ( این واژه پیشنهادِ نویسنده یِ پیام می باشد. )
. . . . . . . . . . . . . . .
اتصال دادن، متصل کردن، وصل کردن = اَفیوختن، اَفدوختن
اتصال داشتن = اَفیوزِش داشتن، اَفدوزِش داشتن
متصل شدن = اَفیوخته شدن، اَفدوخته شدن
. . . . . . . . . . . . . .
نکته: در زبانِ پارسی بهترین پیشوند برایِ اتصالِ چیزی " به" چیزِ دیگر / متصل کردنِ چیزی " به" چیزِ دیگر، بکارگیریِ پیشوندِ " اَف" می باشد.