افگانه فکندن. [ اَ ن َ / ن ِ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بچه ناتمام سقط کردن. بچه را پیش از موعد طبیعی انداختن : مادرروزی ار افگانه فکندغم مبر انده افگانه مخور.خاقانی.