[ویکی نور] میرزا عبدالله اصفهانی افندی در سال 1067ق (برخی تولد او را 1066ق ذکر کرده اند) در اصفهان متولد شد، پدر او میرزا عیسی بن محمد صالح بیک بن حاج شاه ولی بیک بن حاج پیر محمد بک بن حضر شاه اصفهانی، از متمولین شهر اصفهان و از شاگردان خلیفه سلطان، محمد تقی مجلسی و میرزا رفیعا نائینی بود.
افندی تقریبا شهرت عمومی اوست که همگان او را بدین شهرت معرفی کرده اند و لفظی ترکی جغتایی و مغولی است که به معنای سید، مولا، صاحب، مالک، اهل قلم، قاضی و حاکم شرع می باشد.
وی از چهره های علمی شاخص سه دهه پایانی دولت صفویه به شمار می رود. وی به جهت دانش پژوهی و سفرهای فراوان در جست جوی کتاب، همراهی با علامه مجلسی در تدوین بحار الانوار و هم چنین تألیف کتاب با ارزش «ریاض العلماء و حیاض الفضلاء» شهرت یافته است.
وی هفت ساله بود که پدرش را از دست داد و مادرش نیز وقتی هفت ماهه بوده از دنیا رفت. از آن پس توسط برادر بزرگترش آمیرزا محمد جعفر و دائیش تربیت شده است.
او مقدمات دروس حوزوی را نزد برادرش میرزا جعفر آموخت، اساتید دیگر او را می توان استاد فاضل (ملا محمد باقر فاضل سبزواری)، میرزا علی نواب، استاد علامه (ملا میرزای شیروانی)، استاد محقق (آقا حسین خوانساری)، علامه آقا جمال الدین خوانساری، علامه ملا محمد بن تاج الدین حسن مشهور به فاضل هندی، علامه مجلسی و امیر خلیل الله تونی اصفهانی دانست.
مشایخ اجازات و روایات وی بسیارند که برخی جزو استادان او می باشند که ذکر شد و برخی دیگر مانند ملا محمد صالح مازندارنی، شیخ حر عاملی، علامه ملا کمال الدین فسائی، علامه میرلوحی سبزواری اصفهانی، ملا شمسا کشمیری اصفهانی، میرزای جزائری و میرزا علی نواب را می توان ذکر کرد.
افندی تقریبا شهرت عمومی اوست که همگان او را بدین شهرت معرفی کرده اند و لفظی ترکی جغتایی و مغولی است که به معنای سید، مولا، صاحب، مالک، اهل قلم، قاضی و حاکم شرع می باشد.
وی از چهره های علمی شاخص سه دهه پایانی دولت صفویه به شمار می رود. وی به جهت دانش پژوهی و سفرهای فراوان در جست جوی کتاب، همراهی با علامه مجلسی در تدوین بحار الانوار و هم چنین تألیف کتاب با ارزش «ریاض العلماء و حیاض الفضلاء» شهرت یافته است.
وی هفت ساله بود که پدرش را از دست داد و مادرش نیز وقتی هفت ماهه بوده از دنیا رفت. از آن پس توسط برادر بزرگترش آمیرزا محمد جعفر و دائیش تربیت شده است.
او مقدمات دروس حوزوی را نزد برادرش میرزا جعفر آموخت، اساتید دیگر او را می توان استاد فاضل (ملا محمد باقر فاضل سبزواری)، میرزا علی نواب، استاد علامه (ملا میرزای شیروانی)، استاد محقق (آقا حسین خوانساری)، علامه آقا جمال الدین خوانساری، علامه ملا محمد بن تاج الدین حسن مشهور به فاضل هندی، علامه مجلسی و امیر خلیل الله تونی اصفهانی دانست.
مشایخ اجازات و روایات وی بسیارند که برخی جزو استادان او می باشند که ذکر شد و برخی دیگر مانند ملا محمد صالح مازندارنی، شیخ حر عاملی، علامه ملا کمال الدین فسائی، علامه میرلوحی سبزواری اصفهانی، ملا شمسا کشمیری اصفهانی، میرزای جزائری و میرزا علی نواب را می توان ذکر کرد.
wikinoor: افندی،_عبدالله_بن_عیسی بیگ