افله

لغت نامه دهخدا

( آفله ) آفله. [ ف ِ ل َ ] ( ع ص ) تأنیث آفل. ج ، آفلات.
( افلة ) افلة. [ اَ ف ِ ل َ ] ( ع ص ) ماده شیر باردار. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

ماده شیر باردار

گویش مازنی

( آفله ) /aafle/ آبله & نام روستا و کوهی در کجور

پیشنهاد کاربران

نام کوهی است در مازندران , شهر کجور, روستای خاچک که در آن قبل از پیدایش اسلام سنگ فلز را ذوب میکردند و اولین کوره ذوب فلز در جهان شناخته میشود

بپرس