افلح اباضی

لغت نامه دهخدا

افلح اباضی. [ اَ ل َ ح ِ اِ ] ( اِخ ) ابن عبدالوهاب بن رستم. یکی از سرکردگان خوارج اباضی. وی در افریقیه خروج کرد و شهر عباسیه را که ازبناهای ابوالعباس محمدبن اغلب از ملوک اغلبیان بود به آتش کشیده و صدهزار دینار پاداش این عمل خود را از خلیفه اموی اندلس گرفت. ( از قاموس الاعلام ترکی ).

پیشنهاد کاربران