افلاطونی. [ اَ ] ( ص نسبی ) نسبت است به افلاطون حکیم یونانی. - عشق افلاطونی ؛ عشق خالص از شهوت. عشقی که آلوده بشهوت نباشد. آن عشقی که سعدی گوید : ما را نظر بخیر است از عشق خوبرویان آنکو بشر کند میل او خود بشر نباشد. سعدیا عشق نیامیزد و شهوت با هم پیش تسبیح ملائک نرود دیو رجیم.