افغانستانی ها در ایران به آن دسته از مهاجران و پناهجویانی گفته می شود که در پی جنگ های طولانی، ناامنی و نبود اشتغال در افغانستان به کشور ایران مهاجرت کرده اند.
بیشتر مهاجرت افغانستانی ها به ایران در سال های جنگ ایران و عراق، و هم زمان با جنگ های داخلی افغانستان اتفاق افتاد. روح اله خمینی رهبر وقت ایران دستور داد مرزها برای ورود مهاجران افغانستانی باز شود و بسیج و ارگان تازه تأسیس سپاه پاسداران را دستور داد تا با افغانستانی های مهاجر همکاری کنند. به تدریج حدود سه میلیون افغانستانی وارد ایران شدند. بسیاری از این مهاجران که در دهه های پیشین به ایران مهاجرت کرده بودند در بخش های اقتصادی مشغول به کار شدند
... [مشاهده متن کامل]
در سرشماری که در سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران منتشر کرده است، مهاجران افغانستانی بیشتر در استان های تهران، خراسان رضوی، اصفهان و کرمان زندگی می کنند. در این آمار اختلاف ۶ درصدی که در ترکیب جنسی مهاجران وجود دارد تأکید بر آن دارد که اکثر این مردم را خانوارها تشکیل می دهد هرچند احتمال سرشماری نشدن افراد مجردی که در بیرون از شهر مشغول به کار هستند نیز وجود دارد. بنا بر آمار سازمان ملل متحد، ۷۸۰٬۰۰۰ پناهنده ثبت شده، و دو میلیون نفر دیگر افغان ثبت نشده در ایران وجود دارند و دولت طالبان تلاش برای بازگشت افغانستانی ها به کشورشان را ادامه می دهد تا افغانستانی ها به افغانستان بازگردند.
با آغاز درگیری های میان شوروی سابق و مجاهدین افغان در بیش از ۵۰ سال پیش، بسیاری از مردم افغان برای فرار از جنگ و فقر به کشورهای دیگر پناهنده شدند که بیشترین سهم مربوط به پاکستان و ایران بود. بعد از انقلاب جمهوری اسلامی در ایران و آغاز جنگ ایران و عراق مهاجرت مردم افغانستان به ایران افزایش یافت و به رغم برخی مخالفت ها، سید روح الله خمینی رهبر وقت ایران سپاه و بسیج را موظف کرد که با مهاجران افغان همکاری کرده و مرزها را برای ورود آن ها باز کند. آیت الله خمینی در یکی از سخنرانی های خود با استقبال از مهاجرت افغانستانی گفتند:
«آواره هایی که از افغانستان الآن در ایران هستند و مشکلات زیادی دارند … البته ملت خیلی کمک می کند در همهٔ این امور، لکن این طور نیست که کمک ملت کافی باشد … دولت است که متکفل این امور است و مسئول این امور است … و همین طور مهمان هایی که داریم، خوب افغان هستند، مسلمان هستند یا فرض کنید که عراقی هستند یا بیچاره ها را از خانه های شان دور کردند، مال شان را بردند، خودشان را فرستادند اینجا، خوب باید چه کرد با این ها؟ نباید این ها را پذیرایی کرد؟ ما مسلمانیم، آن ها هم مسلمانند، ما باید از آن ها پذیرایی کنیم. خدمت کنیم به آن ها و این دولت است که دارد این کارها را می کند …»
بیشتر مهاجرت افغانستانی ها به ایران در سال های جنگ ایران و عراق، و هم زمان با جنگ های داخلی افغانستان اتفاق افتاد. روح اله خمینی رهبر وقت ایران دستور داد مرزها برای ورود مهاجران افغانستانی باز شود و بسیج و ارگان تازه تأسیس سپاه پاسداران را دستور داد تا با افغانستانی های مهاجر همکاری کنند. به تدریج حدود سه میلیون افغانستانی وارد ایران شدند. بسیاری از این مهاجران که در دهه های پیشین به ایران مهاجرت کرده بودند در بخش های اقتصادی مشغول به کار شدند
... [مشاهده متن کامل]
در سرشماری که در سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران منتشر کرده است، مهاجران افغانستانی بیشتر در استان های تهران، خراسان رضوی، اصفهان و کرمان زندگی می کنند. در این آمار اختلاف ۶ درصدی که در ترکیب جنسی مهاجران وجود دارد تأکید بر آن دارد که اکثر این مردم را خانوارها تشکیل می دهد هرچند احتمال سرشماری نشدن افراد مجردی که در بیرون از شهر مشغول به کار هستند نیز وجود دارد. بنا بر آمار سازمان ملل متحد، ۷۸۰٬۰۰۰ پناهنده ثبت شده، و دو میلیون نفر دیگر افغان ثبت نشده در ایران وجود دارند و دولت طالبان تلاش برای بازگشت افغانستانی ها به کشورشان را ادامه می دهد تا افغانستانی ها به افغانستان بازگردند.
با آغاز درگیری های میان شوروی سابق و مجاهدین افغان در بیش از ۵۰ سال پیش، بسیاری از مردم افغان برای فرار از جنگ و فقر به کشورهای دیگر پناهنده شدند که بیشترین سهم مربوط به پاکستان و ایران بود. بعد از انقلاب جمهوری اسلامی در ایران و آغاز جنگ ایران و عراق مهاجرت مردم افغانستان به ایران افزایش یافت و به رغم برخی مخالفت ها، سید روح الله خمینی رهبر وقت ایران سپاه و بسیج را موظف کرد که با مهاجران افغان همکاری کرده و مرزها را برای ورود آن ها باز کند. آیت الله خمینی در یکی از سخنرانی های خود با استقبال از مهاجرت افغانستانی گفتند:
«آواره هایی که از افغانستان الآن در ایران هستند و مشکلات زیادی دارند … البته ملت خیلی کمک می کند در همهٔ این امور، لکن این طور نیست که کمک ملت کافی باشد … دولت است که متکفل این امور است و مسئول این امور است … و همین طور مهمان هایی که داریم، خوب افغان هستند، مسلمان هستند یا فرض کنید که عراقی هستند یا بیچاره ها را از خانه های شان دور کردند، مال شان را بردند، خودشان را فرستادند اینجا، خوب باید چه کرد با این ها؟ نباید این ها را پذیرایی کرد؟ ما مسلمانیم، آن ها هم مسلمانند، ما باید از آن ها پذیرایی کنیم. خدمت کنیم به آن ها و این دولت است که دارد این کارها را می کند …»