افعوان

لغت نامه دهخدا

افعوان. [ اُ ع ُ ] ( ع اِ ) اژدهای نر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). افعی نر. ( بحر الجواهر ). صاحب مؤید الفضلاء گوید: در قنیه بمعنی اژدهای نر، و در تاج ، مار نرینه باریک پهن سر آمده است. ( مؤید الفضلاء ).نوعی از مار خبیث. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مذکر افعی است. رجوع به البیان والتبیین ج 2 ص 71 شود.

افعوان. [ اَ ع َ ] ( اِ ) در فارسی جمع افعی بمعنی ماران بکار رفته شاید که در بیت زیر به این معنی باشد :
اگر دیده او شکوفه است زود
شود کفته چون دیده افعوان.
مسعودسعد.

پیشنهاد کاربران