سید علی اکبر مرتضوی ( ۱۲۹۷ ه. ق – ۵ جمادی الاول ۱۳۶۰ ه. ق ) متخلص به افسرده، شاعر فارسی زبان بود. او به تحصیل ادبیات و طب پرداخت و مدتی به حرفهٔ طبابت مشغول بود. چند سالی نیز در شهرهای لار و فسا مسئولیت برخی انجمن ها و نهادهای اجتماعی و دولتی را به عهده داشت و در نهایت در فسا درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
دیوان افسردهٔ لاری در سال ۱۳۵۸ خورشیدی چاپ شده است که اشعاری در قالب های غزل، قصیده، رباعی، قطعه و مسمط را دربردارد.
پدر افسرده، سید مرتضی مرتضوی، از اشراف و بازرگانان لار بود که در شهرهای داخل و خارج ایران چون بمبئی و جده، نمایندگی های بازرگانی داشت. همسر مرتضوی، بی بی بیگم سادات معصومی — فرزند سید عباس مجتهد گراشی — بود. حاصل ازدواج آن ها چهار فرزند پسر و سه فرزند دختر بود.
سید علی اکبر مرتضوی در سال ۱۲۹۷ هجری قمری مقارن با ۱۲۵۹ خورشیدی در لار به دنیا آمد. او علی رغم اشتغال پدرش به بازرگانی، علاقه ای به این کار نشان نداد و در شهرهایی چون لار، اصفهان، شیراز، استهبان و کرمانشاه به تحصیل علوم قدیمه، ادبیات فارسی و عربی و طب پرداخت. او سپس نزدیک به بیست سال به حرفهٔ طبابت مشغول بود.
او چند سالی ریاست انجمن شهر و دیگر انجمن های اجتماعی شهر لار، و در اواخر عمر نیز مسئولیت دفتر ازدواج و طلاق را بر عهده داشت. پس از آن به سردفترداری اسناد رسمی در فسا منصوب شد و سه سال بعد، در تاریخ ۵ جمادی الاول ۱۳۶۰ هجری قمری مقارن با ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ خورشیدی، به دلیل بیماری روماتیسم قلبی، در همان شهر درگذشت و در کنار امامزاده قاسم دفن شد.
تخلص شاعری سید علی اکبر مرتضوی، «افسرده» بود. دیوان افسردهٔ لاری در سال ۱۳۹۵ ه. ق، با کتابت عبدالحسین نوروزی و تصحیح بهرام خواجه در ۴۴۶ صفحه جمع آوری شد و پنج سال بعد ( مقارن با ۱۳۵۸ خورشیدی ) به چاپ رسید. این دیوان شامل اشعاری در قالب های قصیده، مسمط، غزل، قطعه و رباعی است. حدود نیمی از دیوان افسردهٔ لاری، قصاید اوست که تعداد ابیات برخی از آن ها به ۱۵۰ تا ۲۰۰ بیت می رسد. قصاید و غزلیات افسرده به سبک سعدی نزدیک است اما شاعر توانسته است از تقلید فاصله بگیرد. غزلیات افسرده دارای مضمون های مطبوع و وزنی آهنگین است که در آن ها از قافیه ها و ردیف های متنوعی استفاده شده است. تعدادی از قصیده های افسردهٔ لاری در مدح و منقبت علی بن ابی طالب است که دلبستگی او به امامان شیعه را می رساند.
... [مشاهده متن کامل]
دیوان افسردهٔ لاری در سال ۱۳۵۸ خورشیدی چاپ شده است که اشعاری در قالب های غزل، قصیده، رباعی، قطعه و مسمط را دربردارد.
پدر افسرده، سید مرتضی مرتضوی، از اشراف و بازرگانان لار بود که در شهرهای داخل و خارج ایران چون بمبئی و جده، نمایندگی های بازرگانی داشت. همسر مرتضوی، بی بی بیگم سادات معصومی — فرزند سید عباس مجتهد گراشی — بود. حاصل ازدواج آن ها چهار فرزند پسر و سه فرزند دختر بود.
سید علی اکبر مرتضوی در سال ۱۲۹۷ هجری قمری مقارن با ۱۲۵۹ خورشیدی در لار به دنیا آمد. او علی رغم اشتغال پدرش به بازرگانی، علاقه ای به این کار نشان نداد و در شهرهایی چون لار، اصفهان، شیراز، استهبان و کرمانشاه به تحصیل علوم قدیمه، ادبیات فارسی و عربی و طب پرداخت. او سپس نزدیک به بیست سال به حرفهٔ طبابت مشغول بود.
او چند سالی ریاست انجمن شهر و دیگر انجمن های اجتماعی شهر لار، و در اواخر عمر نیز مسئولیت دفتر ازدواج و طلاق را بر عهده داشت. پس از آن به سردفترداری اسناد رسمی در فسا منصوب شد و سه سال بعد، در تاریخ ۵ جمادی الاول ۱۳۶۰ هجری قمری مقارن با ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ خورشیدی، به دلیل بیماری روماتیسم قلبی، در همان شهر درگذشت و در کنار امامزاده قاسم دفن شد.
تخلص شاعری سید علی اکبر مرتضوی، «افسرده» بود. دیوان افسردهٔ لاری در سال ۱۳۹۵ ه. ق، با کتابت عبدالحسین نوروزی و تصحیح بهرام خواجه در ۴۴۶ صفحه جمع آوری شد و پنج سال بعد ( مقارن با ۱۳۵۸ خورشیدی ) به چاپ رسید. این دیوان شامل اشعاری در قالب های قصیده، مسمط، غزل، قطعه و رباعی است. حدود نیمی از دیوان افسردهٔ لاری، قصاید اوست که تعداد ابیات برخی از آن ها به ۱۵۰ تا ۲۰۰ بیت می رسد. قصاید و غزلیات افسرده به سبک سعدی نزدیک است اما شاعر توانسته است از تقلید فاصله بگیرد. غزلیات افسرده دارای مضمون های مطبوع و وزنی آهنگین است که در آن ها از قافیه ها و ردیف های متنوعی استفاده شده است. تعدادی از قصیده های افسردهٔ لاری در مدح و منقبت علی بن ابی طالب است که دلبستگی او به امامان شیعه را می رساند.
