افسرد

/~afsord/

لغت نامه دهخدا

افسرد. [ اَ س ُ ] ( ن مف مرخم / نف مرخم ) افسرده. افسردن و فسردن مصدر آن است. ( از انجمن آرای ناصری ) : عادت چنان رفته است که آنچه از گوشت بزغاله سازند آنرا افسرد گویند و آنچه از گوشت گوساله کنند آنرا هلام گویند ( یعنی بوارد و کامه ها و آچالها و آنچه بدین ماند ). ( ذخیره خوارزمشاهی ). رجوع به افسرده شود.

فرهنگ فارسی

افسرده افسردن و فسردن مصدر آنست

پیشنهاد کاربران

افسرد ( کرد کهن ) ، افسر ( کرد کنون )
افسرد ( کرد کهن ) ، افسار ( کرد کنون ) بر وزن و مانند
آزرد ( کرد کهن ) ، آزار ( کرد کنون )
سرد شد، منجمد شد، پژمرده شد، افسرده شد