لغت نامه دهخدا
افسانه گویی. [ اَ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) نقل گویی. قصه گوئی. ( ناظم الاطباء ). قصه پردازی. حکایت سازی. عمل افسانه گوی :
همه کارشان شوخی و دلبری
گه افسانه گویی گه افسونگری.نظامی.
و رجوع به افسانه گو شود.
فرهنگ فارسی
نقل گویی قصه گوئی قصه پردازی