افسانه کردن

لغت نامه دهخدا

افسانه کردن. [ اَ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) شهره کردن. مشهور ساختن :
ما را برندی افسانه کردند
پیران جاهل شیخان گمراه.
حافظ.
حزین افسانه کرد آخر بهر محفل غم دل را.
حزین اصفهانی ( از ارمغان آصفی ).
|| سخن گفتن از :
نام تو گفتن نیارم لیک مقصودم توئی
گر حدیث بو و یا افسانه گل میکنم.
جامی.
و رجوع به افسانه شود.

فرهنگ فارسی

شهره کردن مشهور ساختن

پیشنهاد کاربران

بپرس