افسار گسسته
/~afsArgosaste/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
خلیغ عذار ؛ افسارگسسته. ( منتهی الارب ) .
مهارگسسته. [ م َ / م ِ گ ُ س َس ْ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) سرکش و گستاخ. ( ناظم الاطباء ) . خلیعالعذار. || افسارگسسته. سرخود. خودسر. ( از یادداشتهای مؤلف ) : اشتری جسته و مهارگسسته بر من گذشت. ( سندبادنامه ص 131 ) .
رها شده،
از عرف خارج شده
بی بندبار
از عرف خارج شده
بی بندبار