افزایش سطح اب دریاها

افزایش سطح آب دریاها. افزایش سطح آب دریاها از اوایل قرن ۲۰ آغاز شد. بین سال های ۱۹۰۰ و ۲۰۱۶، میانگین جهانی سطح آب های آزاد ۱۶–۲۱ سانتی متر افزایش یافت. [ ۳] اطلاعات دقیق تر جمع آوری شده از اندازه گیری های رادارهای ماهواره ای بیانگر شتاب میزان بالا آمدن به اندازهٔ ۷٫۵ سانتی متر از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۷ بود، [ ۴] :   1554  یعنی تقریباً ۳۰ سانتی متر در هر قرن. این شتاب بیشتر به دلیل گرم شدن کرهٔ زمین ناشی از فعالیت های انسان است که منجر به انبساط حرارتی آب دریا و ذوب شدن یخسارها و یخچال های طبیعی می شود. [ ۵] بین سال های ۱۹۹۳ و ۲۰۱۸، انبساط حرارتی اقیانوس ها ۴۲٪ در افزایش سطح دریاها نقش داشته: ذوب شدن یخچال های طبیعی ۲۱٪؛ گرینلند ۱۵٪ و جنوبگان ۸٪. [ ۴] :   1576  دانشمندان اقلیم انتظار دارند این سرعت در قرن ۲۱ بیشتر شود. [ ۶] :   62 
افزایش دمای کرهٔ زمین باعث ذوب شدن یخ های قطبی می شود که نتیجهٔ این اتفاق افزایش سطح آب دریاها خواهد بود. [ ۷] [ ۸] به طور مثال: بخش بزرگی از کوه یخ لارسن بی در سال ۲۰۰۲ در جنوبگان جدا شد؛ یا بعد از ۳٬۰۰۰ سال تودهٔ یخ عظیم واردهانت در سال ۲۰۰۳ در اقیانوس شمالگان فرو رفت. [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] [ نیازمند منبع]
افت و خیزهای دمای هوا در ۳٬۰۰۰ سال گذشته به تغییر سطح آب اقیانوس ها منجر شده است؛ مثلاً، وقتی که بین سال های ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ میلادی، دمای جهانی ۰٫۲ درجهٔ سانتی گراد کم شده بود، سطح آب دریا هم به اندازهٔ ۸ سانتی متر پایین آمد. اما در قرن بیستم میلادی سطح آب اقیانوس ها ۱۴ سانتی متر بالا آمده است. محققان می گویند که حداقل نصف این افزایش به خاطر تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت های انسانی است. آن ها همچنین اضافه می کنند که به احتمال زیاد در این قرن، سطح آب دریا بین ۰٫۲۴ تا ۱٫۳ متر دیگر بالا خواهد آمد. این نتایج با بررسی ۲۴ منطقه در نقاط مختلف جهان و اندازه گیری سطح آب دریاها در مکان ها و زمان های مختلف به دست آمده است. از آنجا که هیچ تاریخچهٔ مکتوبی از سطح آب دریا وجود ندارد، دانشمندان مجبور شدند به مطالعهٔ صدف جاندارانی به نام «روزن داران» روی بیاورند. روزن داران، جانداران تک سلولی هستند که در مرداب نمک زارها زندگی می کنند. این مرداب ها در مرز میان زمین و دریا قرار دارند، به همین دلیل می توانند معیار خوبی برای مشاهدهٔ تغییرات سطح آب دریا باشند. در این مطالعهٔ جدید، زمین شناسان از این مرداب ها هسته های رسوب استخراج کرده و سپس به دقت تعداد و انواع گونه های مختلف روزنه داران ( foraminifera ) را در لایه های مختلف ثبت کردند ( هسته های رسوب منابعی بسیار گران قیمت و منحصر به فرد هستند که ارزش علمی بسیار زیادی دارند. مطالعهٔ آن ها اطلاعاتی دربارهٔ تغییرات اقلیمی و وضعیت اقیانوس ها در گذشته فراهم می کند ) [ ۱۲]