افراغه
لغت نامه دهخدا
افراغة. [ اِ غ َ ] ( اِخ ) نام شهریست به اندلس از اعمال مارده که زیتون بسیار دارد. فرنگیها به سال 543 هَ. ق. در عهد علی بن یوسف بن تاشفین آنرا متصرف شدند. ( از معجم البلدان ). و رجوع به الحلل السندسیه ج 2صص 212 - 220 و فهرست آن و روضات الجنات ص 65 شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید