افرائیم

لغت نامه دهخدا

افرائیم. [ اِ ] ( اِخ ) پسر دوم یوسف که نام خود را بیکی از طوایف داده است. ( از لاروس و فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به مجمل التواریخ و فهرست آن و قاموس الاعلام ترکی شود.

افرائیم. [ ا ] ( اِخ ) ابن زرعة. از اعلام است و رجوع به عیون الانباء و فهرست آن شود.

افرائیم. [ ] ( اِخ ) ابن الزمان. از اعلام است و رجوع به عیون الانباء و قاموس الاعلام ترکی شود.

فرهنگ فارسی

پسر دوم یوسف . نام وی بیکی از طوایف اسرائیل اطلاق شده .
ابن الزمان از اعلام است

پیشنهاد کاربران

افرائیم یا صحیح تر �افرایم� به انگلیسی: �Efraim� اسم پسر دوم یوسف از� اَسِنات� است.
که به معنی �پر ثمر، یا، پر ثمر ساختن� است{با ریشه عبری}.
و یوسف علت نامگذاریش را اینگونه بیان میکند :�، زیرا گفت: �خدا مرا در سرزمینِ مذلتم بارآور ساخته است. �

محبوبه

بپرس