افرا بن

اَفرا بِن ( انگلیسی: Aphra Behn; /ˈæfrə bɛn/ ؛ تعمید. ۱۴ دسامبر ۱۶۴۰ – ۱۶ آوریل ۱۶۸۹ ) نمایشنامه نویس، شاعر، نثرنویس و مترجم انگلیسی از دوران بازگردانی پادشاهی انگلستان بود. او به عنوان یکی از اولین زنان انگلیسی که اعتبار زندگی خود را از طریق نوشتن به دست آورد، موانع فرهنگی را شکست و به عنوان یک الگوی ادبی برای نسل های بعدی نویسندگان زن عمل کرد. او که از گمنامی برخاسته بود، مورد توجه چارلز دوم واقع شد که او را به عنوان جاسوس در آنتورپ استخدام کرد. پس از بازگشت به لندن و اقامت کوتاه احتمالی در زندان بدهکاران، شروع به نوشتن برای صحنه کرد. او به مجموعه ای از شاعران و لیبرتین های مشهوری مانند جان ویلموت، لرد روچستر تعلق داشت. بن با نام مستعار شبانی «آستریا» ( Astrea ) می نوشت. در دوران پرتلاطم سیاسی بحران محرومیت، او مقدمه و مؤخره ای نوشت که او را با مشکل حقوقی مواجه کرد. او پس از آن بیشتر نوشته های خود را به ژانرهای نثر و ترجمه اختصاص داد. او که از طرفداران سرسخت خط استوارت بود، دعوت اسقف برنت برای نوشتن شعر خوشامدگویی به پادشاه جدید ویلیام سوم را رد کرد. او کمی بعد درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]

منابع

• https://fa.wikipedia.org/wiki/افرا_بن