افتیده. [ اُ دَ / دِ ] ( ن مف / نف ) افتاده. رجوع به افتاده و افتیدن شود : و اگر این آماس در پستان یا خایه افتیده باشد و در تن امتلاء نباشد. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
