افتلاط

لغت نامه دهخدا

افتلاط. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) ناگاه شدن در کاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ناگاه در کاری واقع شدن. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران