( افتقار آوردن ) افتقار آوردن. [ اِ ت ِ وَ دَ ] ( مص مرکب ) عجز و نیاز آوردن. اظهار احتیاج کردن : ما عشق ترا بیادگار آوردیم بر خاک تو عجز و افتقار آوردیم.
