افتدستا. [ اَ ت ِ دِ ] ( اِ ) کلمه ایست مرکب از افتدکه عجب و ستا که ستایش و بندگی باشد. یعنی ستایش عجیب و نیکوترین ستایش و بندگی. ( آنندراج ) ( برهان ) ( هفت قلزم ). نیکوترین ستایش و آن ستایش باری است عزّ عزّه. ( شرفنامه منیری ). یعنی مدح عجیب ( شگفت ستایش ) می باشد. ( از مجمعالفرس بنقل رشیدی ). افدستا. ( برهان ) ( آنندراج ) ( شرفنامه منیری ). || حمد خدای تعالی. ( هفت قلزم ) ( برهان ) ( آنندراج ). مدح. حمد. ستایش. افدستا. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به افدستا شود.
