افتتاش

لغت نامه دهخدا

افتتاش. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) تفتیش کردن یعنی جستجو کردن. ( از لطائف بنقل غیاث اللغات ) :
جرأت و جهلت شود عریان و فاش
او برهنه کی شود زین افتتاش.

مولوی.

تجسس نمودن
فحص کردن
تفتیش نمودن
جرات و جهلت شود عریان و فاش
او برهنه کی شود زان افتتاش
✏ �مولانا�