به افتادگی پلک فوقانی پتوز ( به انگلیسی: ptosis، به فرانسوی: ptose ) گفته می شود. این افتادگی ممکن است خفیف باشد یا تمامی مردمک را بپوشاند. در برخی موارد، پتوز می تواند دید طبیعی را محدود کند یا حتی به طور کامل مسدود نماید. پتوز می تواند یک یا هر دو چشم را درگیر کند، وراثتی باشد، در بدو تولد بروز کند یا در سنین بالاتر اتفاق بیفتد.
پتوز مادرزادی به معنای وجود پتوز در بدو تولد می باشد. کودکی با پتوز متوسط تا شدید گاه برای تکامل بینایی نیازمند درمان فوری می باشد. پتوز مادرزادی اغلب در اثر نقص در تکامل عضله بالابرنده پلک فوقانی که عضله لواتور نام دارد، اتفاق می افتد. اگرچه معمولاً یک اختلال مجزا می باشد، ولی ممکن است همراه با اختلالات زیر باشد:
اختلال حرکات چشمی، بیماری های عضلانی، تومورهای پلک یا سایر تومورها، اختلالات عصبی، عیوب انکساری
پتوز مادرزادی معمولاً با گذشت زمان بهبود نمی یابد.
شایعترین علامت آشکار پتوز در کودکان، افتادگی پلک می باشد. در پتوز مادرزادی، اغلب عدم تقارن چین پلک فوقانی وجود دارد. کودکان مبتلا به پتوز ممکن است برای دیدن مجبور شوند گردن خود را به عقب خم کنند یا ابروها را به سمت بالا بکشند تا از هر دوچشم استفاده نمایند.
شایع ترین اختلال ناشی از پتوز دوران کودکی، آمبلیوپی ( تنبلی چشم ) می باشد. به دو علت پتوز می تواند ایجاد تنبلی چشم کند:
• انسداد مسیر بینایی در موارد پتوز شدید
• ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید ناشی از آن
بعلاوه پتوز ممکن است در صورت وجود انحراف چشم آن را مخفی نماید و این مورد نیز می تواند منجر به تنبلی چشم شود.
در اغلب موارد، پتوز کودکان با جراحی درمان می شود. اگر تنبلی چشم هم وجود داشته باشد، ممکن است درمان آن ضروری باشد. انتخاب روش درمان مناسب، بر اساس عوامل زیر صورت می گیرد:
سن کودک، درگیری یک یا هر دو پلک، شدت پتوز، قدرت عضلات بالا برنده و پایین آورنده پلک، وضعیت حرکات چشمی
در اوایل دوران زندگی معمولاً ضرورتی به انجام جراحی برای موارد خفیف تا متوسط پتوز وجود ندارد. همه کودکان دارای پتوز باید از نظر تنبلی چشم، عیوب انکساری و سایر بیماری های چشم بررسی شوند.
• پتوز نوروژنیک: به حالتی گفته می شود که اعصاب متصل به عضلات تحت تأثیر قرار بگیرند. [ ۱]
• پتوز میوژنیک ( بخصوص در اطفال )
• پتوز آپونوروتیک ( بخصوص در افراد مسن )
• پتوز مکانیکال
• پتوز نوروتوکسیک
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپتوز مادرزادی به معنای وجود پتوز در بدو تولد می باشد. کودکی با پتوز متوسط تا شدید گاه برای تکامل بینایی نیازمند درمان فوری می باشد. پتوز مادرزادی اغلب در اثر نقص در تکامل عضله بالابرنده پلک فوقانی که عضله لواتور نام دارد، اتفاق می افتد. اگرچه معمولاً یک اختلال مجزا می باشد، ولی ممکن است همراه با اختلالات زیر باشد:
اختلال حرکات چشمی، بیماری های عضلانی، تومورهای پلک یا سایر تومورها، اختلالات عصبی، عیوب انکساری
پتوز مادرزادی معمولاً با گذشت زمان بهبود نمی یابد.
شایعترین علامت آشکار پتوز در کودکان، افتادگی پلک می باشد. در پتوز مادرزادی، اغلب عدم تقارن چین پلک فوقانی وجود دارد. کودکان مبتلا به پتوز ممکن است برای دیدن مجبور شوند گردن خود را به عقب خم کنند یا ابروها را به سمت بالا بکشند تا از هر دوچشم استفاده نمایند.
شایع ترین اختلال ناشی از پتوز دوران کودکی، آمبلیوپی ( تنبلی چشم ) می باشد. به دو علت پتوز می تواند ایجاد تنبلی چشم کند:
• انسداد مسیر بینایی در موارد پتوز شدید
• ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید ناشی از آن
بعلاوه پتوز ممکن است در صورت وجود انحراف چشم آن را مخفی نماید و این مورد نیز می تواند منجر به تنبلی چشم شود.
در اغلب موارد، پتوز کودکان با جراحی درمان می شود. اگر تنبلی چشم هم وجود داشته باشد، ممکن است درمان آن ضروری باشد. انتخاب روش درمان مناسب، بر اساس عوامل زیر صورت می گیرد:
سن کودک، درگیری یک یا هر دو پلک، شدت پتوز، قدرت عضلات بالا برنده و پایین آورنده پلک، وضعیت حرکات چشمی
در اوایل دوران زندگی معمولاً ضرورتی به انجام جراحی برای موارد خفیف تا متوسط پتوز وجود ندارد. همه کودکان دارای پتوز باید از نظر تنبلی چشم، عیوب انکساری و سایر بیماری های چشم بررسی شوند.
• پتوز نوروژنیک: به حالتی گفته می شود که اعصاب متصل به عضلات تحت تأثیر قرار بگیرند. [ ۱]
• پتوز میوژنیک ( بخصوص در اطفال )
• پتوز آپونوروتیک ( بخصوص در افراد مسن )
• پتوز مکانیکال
• پتوز نوروتوکسیک
wiki: افتادگی پلک