افتاده بودن. [ اُ دَ / دِ دَ ] ( مص مرکب ) محذوف و ساقط و حذف شده بودن : و خطبه بخارا بنام امیر نصربن احمد و بنام امیراسماعیل گفتند و نام یعقوب لیث از خطبه افتاده بود. ( تاریخ بخارا ). || واقع و حادث شده بودن. رخ داده بودن : مرا کار افتاده بود آن زمان زدم بانگ بر لشکر بدگمان.
