افاهید

لغت نامه دهخدا

افاهید. [ اَ ] ( اِخ ) موضعی است در راه ربذه. ( منتهی الارب ). تپه هائی است سفیدبه قفار که بر سر راه آنکه از جانب نخل طریق ربذه بپیماید، قرار میگیرد. و نام آن در ابیات زیر آمده :
نظرت الیها و هی تحدی عشیة
فاتبعتهم طرفی حیث تیمما
تروع باکناف الافاهید عیرها
نعاما و حقبا بالفدافد صیما
ظَعائِن ُ یشفین السقیم من الجوی
به و یخبلن الصحیح المسلّما.
( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران