( افاظة ) افاظة. [ اِ ظَ ] ( ع مص ) هلاک کردن. ( آنندراج )( مؤید الفضلاء ). میرانیدن. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ): افاظه اﷲ؛ بمیراند او را خدای. کذلک افاظ اﷲنفسه. یقال : ضربته حتی افظت نفسه. ( ناظم الاطباء ).
