افاضات

/~efAzAt/

لغت نامه دهخدا

افاضات. [ اِ ] ( ع اِ ) ج افاضة، مأخوذ از تازی. افاضه ها. ( از ناظم الاطباء ).

( مصدر اسم ) جمع افاضه ( افاضت )

تظاهر به سخندانی

افاضات . جمع افاضه است یعنی کسی حرفای گ‍ُنده و قلمبه ثلمبه بزنه و در کل بخاد قشنگ و شیک حرف بزنه