( افاحة ) افاحة. [ اِ ح َ ] ( ع مص ) ریختن خون. ( تاج المصادر بیهقی ). خون ریختن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). ریختن خون را. ( از اقرب الموارد ). || بجوش آوردن دیگ را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). دیگ را جوشانیدن. ( از اقرب الموارد ). جوشانیدن دیگ. ( تاج المصادر بیهقی ). || دمیدن بوی. || خون برآوردن زخم. ( آنندراج ).
