افاتیخ. [ اَ ] ( ع اِ ) افاتیخ الفقوع ؛ چیزهاست پزه که آن را بگمان سماروغ برچینند و چون برآید بشناسند. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). چیزهای اندک و ریز ( هنوات ) که گمان میرود سماروغ است و چون استخراج شود آنرا شناسند. یکی ِ آن اُفتوخ الافاتیخ من الفقوع ؛ هنوات تستخرج اولا فتظن کماءةحتی تستخرج فتعرف الواحدة افتوخ. ( اقرب الموارد ).
