افات

/~AfAt/

برابر پارسی: ( آفات ) آسیب ها، آفت ها، گزندها

لغت نامه دهخدا

( آفات ) آفات. ( ع اِ ) ج ِ آفت ( آفة ). آسیبها : آن چهار که مطلوب است و بدین اغراض بجز آن نتوانند رسید، کسب مال است از وجهی پسندیده... و صیانت نفس از حوادث و آفات آنقدر که در امکان درآید. ( کلیله و دمنه ). و حوادث و آفات عارضی... در کمین. ( کلیله و دمنه ).
بنفشه با شقایق در مناجات
فلک میگفت فی التأخیر آفات.
نظامی.
- آفات آسمانی ؛ در زراعت ، آسیبهای جوّی که به کشت رسد، چون سِن و تگرگ و ملخ و شجام و زنگ و امثال آن.
|| مصائب. بلیات. مِحَن.
افات. [ اِ ] ( اِخ ) یا ولت یا ساندویچ ، نام یکی از جزایر هبریده واقع در قسمت پولیزیا از اقیانوس کبیر که در وسط جزایر مزبور قرار دارد و یک لنگرگاه زیبا موسوم به «هاوره » و «گاهاوانه » دارد. ( از قاموس الاعلام ترکی ).

افات. [ اَ ] ( ع اِ ) ابری که ببارد و برود. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). || یک گله گوسپند. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به افاة و افاً شود.

فرهنگ فارسی

( آفات ) ( اسم ) جمع : آفت آفتها آسیبها.
آسیبها
آسیب ها، جمع آفت
ابری که ببارد و برود . یک گله گوسپند

فرهنگ معین

( آفات ) [ ع . ] ( اِ. ) جِ آفت ، آفت ها، آسیب ها.

فرهنگ عمید

( آفات ) = آفت

پیشنهاد کاربران

بلایا
آفات: [گردآورده - یِ واژە - یِ "آفَت"] گزندها، آسیبها، زیانها، آفتها، آگفتها
آفات: [گردآورواژەیِ "آفَت"] گزندها، آسیبها، زیانها، آفتها، آگفتها

بپرس