افاءه
لغت نامه دهخدا
خداش فأدی نعمة و أفأها
ای اداها و رجعها لی بعد ما کادت تفوتنی. و فی التاج : «و افأت علیهم اذا اخذت لهم فیئا اخذ منهم ». ( اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
افاء: از �فیء� به معنای بازگشت و رجوع به حالت نیک است. مثلا در سوره حجرات داریم که اگر یک طائفه به طائفه ای دیگر تعدی و ظلم کرد، با آن طائفه تعدی کننده بجنگید تا به حکم خدا باز گردد ( و دست از نبرد بشویند که این حالت نیکی است )