اف ۱۴ تام کت های در خدمت ایران

هواپیماهای اف - ۴ فانتوم ۲، نورثروپ اف - ۵ و پی - ۳ اوریون توانایی مقابله با هواپیمای میگ - ۲۵ به دلیل سرعت و سقف پرواز بالا را نداشتند و نیروی هوایی ایران چندین اف - ۴ فانتوم ۲ دی را در مقابله با میگ ها از دست داده بود.
در تابستان ۱۹۷۲ نامه ای از سوی محمدرضا شاه به پنتاگون مبنی بر قصد شاه برای بازدید از ایالات متحده آمریکا به منظور گفتگو دربارهٔ یک هواپیمای رهگیر که قرار بود در نیروی دریایی ایالات متحده به خدمت گرفته شود، فرستاده شد. پیشنهاد اولیهٔ ایران، هواپیمای اف - ۱۱۱ بود؛ که مورد توافق قرار نگرفت. سپس فرماندهان نیروی هوایی شاهنشاهی ایران پیشنهاد خرید پیشرفته ترین جنگندهٔ نیروی دریایی آمریکا را دادند. در هنگام ساخت، بانک ملی ایران ۷۵ میلیون دلار وام با سود ۱۱ درصد به کمپانی گرومن برای خط تولید پرداخت کرد.
ایران سفارش خرید ۷۱۴ موشک فینیکس را نیز به آمریکا داد که تا زمان انقلاب ۱۳۵۷، تعداد ۲۸۴ فروند از آن ها تحویل داده شده بود. بعد از انقلاب، دولت آمریکا تحویل این موشک را لغو کرد و از تحویل دادن آخرین جنگنده نیز خودداری ورزید. این جنگنده، جهت امور آموزشی به نیروی دریایی آمریکا تحویل داده شد.
جنگنده های تحویل شده به ایران از شمارهٔ ۳–۶۰۰۱ تا شمارهٔ ۳–۶۰۷۹ سریال بندی شدند.
۱۲۰ خلبان و ۸۰ کمک خلبان دوره های آموزشی را در پایگاه هوایی اندروز در مریلند و پایگاه هوایی نس میرمار در کالیفرنیا و پایگاه هوایی نیروی دریایی اوشینا در ویرجینیا سپری کردند.
عباس بابایی، عبدالمحمد فرح آور، کاظم حیدرزاده، سید محمدمهدی فرجادی، علی سلیمی، جمشید افشار، حسین تقدیس، حسن افغان طلوعی، جلیل مسلمی، ابوالفضل هوشیار، محمدرضا عطایی، بهرام قانعی، محمد پیراسته، عباس امیراصلانی، شهرام رستمی، جواد شکرایی فر، محمدهاشم آل آقا، محمدهادی ولی، علی دهنادی، سعید آغاسی بیک، علی خان شرفی، یدالله خلیلی، علی اصغر جهانبخش، عباس حزین، مصطفی نبی پور، ایرج خرم، غلامحسین هاشمپور، علیرضا گرانپایه، علی شفائی، محمدجعفر بهادران، عطاءالله معصومی، ناصر ادراکی، حبیب صادق پور و خلیل دشتی زاده.