اف

[ویکی فقه] اُفّ کلمه‏ای است که در اظهار کراهت از کسی یا چیزی به کار می‏رود واز آن به مناسبت در باب جهاد سخن رفته است.
آزار رساندن و اهانت کردن به پدر و مادر، هرچند با گفتن اُفّ که کمترین اهانت است حرام و در قرآن کریم از آن نهی شده است.

[ویکی الکتاب] معنی أُفٍّ: متنفرم - بدم می آید
ریشه کلمه:
افف (۳ بار)

«راغب» در کتاب «مفردات» می گوید: «أُفّ، در اصل به معنای هر چیز کثیف و آلوده است; و به عنوان توهین نیز گفته می شود. این کلمه تنها معنای اسمی ندارد بلکه فعل از آن نیز ساخته می شود; مثلاً می گویند: أَفَّفْتُ بِکَذا: «یعنی من فلان چیز را آلوده شمردم، و از آن اظهار نفرت کردم». بعضی از مفسران، مانند «قرطبی» در تفسیر خود و «طبرسی» در «مجمع البیان» گفته اند: «افّ» و «تفّ» در اصل، به معنای چرکی است که زیر ناخن جمع می شود، هم آلوده است و هم ناچیز. حتی بعضی، میان «افّ» و «تفّ» تفاوت گذاشته اند; اولی را چرک گوشت و دومی را چرک ناخن دانسته اند، سپس مفهوم آن توسعه یافته، و به هر چیزی که مایه ناراحتی است اطلاق شده. معانی دیگر نیز برای «افّ» گفته اند، از جمله چیز کم، ناراحتی و ملامت، بوی بد. بعضی دیگر گفته اند: اصل این کلمه از اینجا گرفته شده است که هر گاه خاک یا خاکستر مختصری روی بدن یا لباس انسان می ریزد، انسان با فوت کردن آن را از خود دور می کند; صدایی که از دهان انسان در این موقع بیرون می آید چیزی است شبیه «اوف» یا «اف» و بعداً در معنای اظهار ناراحتی وتنفّر، مخصوصاً از چیزهای کوچک به کار رفته است. از جمع بندی آنچه در بالا ذکر شد و قرائن دیگر، چنین استفاده می شود که این کلمه در اصل «اسم صوت» بوده است (صدایی که انسان به هنگام اظهار نفرت یا ابراز تألّم و درد جزئی و یا فوت کردن چیز آلوده ای از دهانش خارج می شود). سپس این «اسم صوت» به صورت کلمه ای درآمده و حتی افعالی از آن مشتق شده است; و در ناراحتی های جزئی و یا اظهار تنفر به خاطر مسائل کوچکی، به کار رفته و معانی مختلفی که در بالا ذکر شد، به نظر می رسد از مصداق های همین معنای جامع و کلّی بوده باشد.
در قاموس گوید: افّ کلمه اظهار تنفّر است چون انسان چیزی را مکروه داشت در مقام اظهار کراهت می‏گوید: افّ: ابراهیم «علیه السلام» در مقام اظهار تنفّر از بتان و بت پرستان گفت: . راغب گفته: اُفّ در اصل هر چیز تنفّر آور است از قبیل چرک و ناخن گرفته شده، و در مقام اظهار تنفّر بکار می‏رود، فقط سه بار در قرآن آمده است (به پدر و مادر اف مگو) یعنی از کارها و اعمال و رفتار آنها اظهار تنفّر و ملالت نکن.

اف (اکس). اِف ( اکس ) ( به کره ای: 에프엑스؛ به انگلیسی: ( f ( x ) یک گروه دخترانه کی - پاپ است که در سال ۲۰۰۹ میلادی، زیرنظر اس. ام. اینترتینمنت شکل گرفت. این گروه از چهار عضو به نام های ویکتوریا، امبر، لونا و کریستال تشکیل شده است. البته لازم است ذکر شود که این گروه در ابتدا یک گروه پنج نفره بود تا اینکه در ۷ اوت ۲۰۱۵، سولی جهت تمرکز بر فعالیت های بازیگری خود، به طور رسمی گروه را ترک کرد.
اف ( اکس ) به صورت رسمی در سپتامبر ۲۰۰۹ و با تک آهنگ «لاچاتا» فعالیت خود را آغاز کرد. اولین آلبوم استودیویی آن ها پینوکیو ( ۲۰۱۱ ) و دو آلبوم کوتاه آن ها به نام های نو اِی بی اُ ( ۲۰۱۰ ) و شوک الکتریکی ( ۲۰۱۲ ) توانست سه آهنگ شماره یک در جدول دیجیتال گائون به دست آورد. دومین آلبوم استدیویی آن ها که نوار صورتی ( ۲۰۱۳ ) نام داشت، تنها آلبوم کره ای بود که به انتخاب کانال فیوز، در لیست «۴۱ آلبوم برتر» سال ۲۰۱۳ جای گرفت. [ ۱] سومین و چهارمین آلبوم استودیویی گروه که به ترتیب چراغ قرمز ( ۲۰۱۴ ) و چهاردیواری ( ۲۰۱۵ ) بودند نیز با موفقیت های تجاری زیادی همراه و همچنین توسط منتقدین و صاحب نظران عرصهٔ موسیقی مورد ستایش قرار گرفتند. این گروه به علت سبک پوشش متنوع و موسیقی الکترونیک و الکتروپاپ خود، [ ۲] به عنوان «ریسک پذیرترین گروه کی - پاپ» شناخته می شود. [ ۳] همچنین اف ( اکس ) اولین گروه کی - پاپ بود که در فستیوال جنوب از طریق جنوب غربی به اجرا پرداخت. [ ۴]
رهبر*
• پینوکیو ( ۲۰۱۱ )
• نوار صورتی ( ۲۰۱۳ )
• چراغ قرمز ( ۲۰۱۴ )
• چهاردیواری ( ۲۰۱۵ )
• نو اِی بی اُ ( ۲۰۱۰ )
• شوک الکتریکی ( ۲۰۱۲ )

اف (سیریلیک). اف یکی از حروف الفبای سیریلیک می باشد.