اغویه

لغت نامه دهخدا

( اغویة ) اغویة. [ اُغ ْ وی ی َ ] ( ع اِ ) سختی. ( آنندراج ). سختی و بلا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بلا و سختی. ( از اقرب الموارد ). || هلاک. ( آنندراج ). مهلکه. ( از اقرب الموارد ). یقال : وقع الناس فی اغویة. ج ِ اَغاوِی. ( اقرب الموارد ). || گو که برای شکار دد کنند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مغاکی جهت شکار شیر و دد. زبیة. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

سختی . سختی و بلا

دانشنامه عمومی

آغویه. آغویه یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان میشه پاره بخش مرکزی شهرستان کلیبر واقع شده است.
از روستاهای هم جوار می توان به هجران دوست، علی آباد، اسکلو، مکیندی و کلشلو اشاره کرد.
عکس آغویه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

گویا اسم اغویه که در پسوند اسم قرار گیرد ، ، ، اغویی نوشته میشود ، ، ، ، احتمالا نام قبل آن اهورایی بوده که بعلت ، ورود اعراب و دستخوش اتفاقات دینی به اغویه یا اغویی تبدیل گردیده

بپرس