اغوش ابراهیم

دانشنامه آزاد فارسی

آغوش ابراهیم. آغوش اِبراهیم (Abraham\'s bosom)
نام استعاریِ منزلگاه ارواح صالحان پس از مرگ، در داستان تمثیلی اِلیعازرو مرد توانگر، روایت شده در انجیل لوقا (۱۶: ۱۹). مسیحیان نخستین در زمان صرف غذا روی نیم تختی لَم می دادند، به شکلی که سر هر مهمان به سمت آغوش مهمان مجاور متمایل می شد. تعبیر استعاری «آغوش ابراهیم» حاکی از افتخار، طراوت، و آسایش مطلق است.

پیشنهاد کاربران

بپرس