اغوال

لغت نامه دهخدا

اغوال. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ غول ، دیو بیابانی که از راه فریبد و هرچه بناگاه فروگیرد و هلاک کند. هلاک. بلا. سختی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به غول شود.
- انیاب اغوال ؛ نیشهای غولان.
- || کنایه از خرافات. اوهام.
- افکار انیاب اغوالی ؛ اندیشه های نیش غولی. اندیشه خرافی. اوهام. ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع غول

فرهنگ عمید

= غول qul

پیشنهاد کاربران

بپرس