اغناظ

لغت نامه دهخدا

اغناظ. [ اِ ] ( ع مص ) در سخت مشقت و اندوه افکندن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). همواره همراه بودن اندوه کسی را. لغتی است در غنظة. ( از اقرب الموارد ).در سختی و مشقت و اندوه افکندن. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران