اغشغه

فرهنگ عمید

( آغشغه ) ۱. پنجرۀ بزرگ.
۲. در اتاق که به طرف حیاط یا کوچه باز شود و دارای شیشه باشد، ارسی.

واژه ای ترکی است، درهای چوبی دوره قاجار که دارای جامهای بزرگ شیشه ای بودند.