اغشاش. [ اِ ] ( ع مص ) شتابانیدن کسی را از حاجتش و بازداشتن : اغششتُه ُ عن حاجته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بشتاب داشتن کسی را: اغشه عن حاجته ؛ اعجله.( از اقرب الموارد ). || در غش انداختن کسی را: اغش زیداً؛ اوقعه فی الغش. ( از اقرب الموارد ).
