اغتیار

لغت نامه دهخدا

اغتیار. [ اِ ] ( ع مص ) سود یافتن. ( منتهی الارب ). ( چون واوی بود ) سود یافتن. ( ناظم الاطباء ). نفع بردن. بدین معنی واوی است. ( از اقرب الموارد ). || خواربار آوردن. اغتار؛ امتار. بدین معنی نیز واوی و یایی هر دو آمده است. ( از اقرب الموارد ). غله از شهری بشهری کشیدن و خواربار آوردن. بدین معنی ذیل ( غیر ) یایی آمده است. ( منتهی الارب ). چون یایی باشد، غله از شهری بشهری کشیدن و خواربار آوردن. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران