اغتیاب

اغتیاب. [ اِ ] ( ع مص ) در غیبت افتادن و در بد گفتن کسی شدن سپس وی. ( منتهی الارب ) . در غیبت افتادن و در غیاب کسی بد گفتن. و غیبت کردن خواه از نیکوئی گویند یا از بدی آن. ( ناظم الاطباء ) . عیب کسی گفتن و از بدیهایی که دوست ندارد گفته شود یاد کردن هرچند درست باشد: اغتابه اغتیاباً؛عابه و ذکره بمایکره من العیوب و هو حق. ( از اقرب الموارد ) . غیبت کردن یعنی از پس مردم بد گفتن. ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) . غیبت کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ) . بد گفتن کسی را بعد از وی. در غیبت افتادن سپس کسی. ( آنندراج ) . بدگویی در غیاب کسی. در پشت سر کسی بد گفتن. ( یادداشت بخط مؤلف ) .
... [مشاهده متن کامل]