اغتراز

لغت نامه دهخدا

اغتراز. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) پا در رکاب آمدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پا در رکاب درآوردن سوار: اغترز الراکب رجله فی الغرز؛ جعلها فیه. ( از اقرب الموارد ). || نزدیک آمدن سفر.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نزدیک شدن حرکت : اغترز السیر؛ دنا. ( از اقرب الموارد ). || رفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). داخل شدن. ( از اقرب الموارد ). نزدیک شدن حرکت کسی : اغترز فلان السیر؛ دنا مسیره. ( از اقرب الموارد ). || سوار شدن : اغترز؛ رکب. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران