اغتذاء

لغت نامه دهخدا

اغتذاء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) خوردن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). مطاوعه غذا: اغتذی اغتذاءً؛ مطاوع غذا. ( از اقرب الموارد ). || پرورش یافتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] (مص م . ) غذا گرفتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس