( اغانة ) اغانة. [ اِ ن َ ] ( ع مص ) فروگرفتن ابر همه آسمان را. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ): اغان الغیم السماء؛ فروگرفت ابر همه آسمان را. ( منتهی الارب ). پوشانیدن ابر آسمان را: اغان الغین ( لغة فی الغیم ) السماء؛ البسها. ( از اقرب الموارد ). || پوشیدن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || فروگرفتن شهوت دل را. ( ناظم الاطباء ). اغیان ( بدون اعلال ).( منتهی الارب ): اغین علی قلبه ( مجهولاً ) اغیانا؛ تغشته الشهوة. و منه : «انه لیغان علی قلبی حتی استغفراﷲ فی القوم سبعین مرة». ( از اقرب الموارد ). || پراکنده خاطر کردن وام کسی را. ( ناظم الاطباء ). اغیان ( بدون اعلال ). ( منتهی الارب ). و رجوع به اغیان شود.
