اغالیط

لغت نامه دهخدا

اغالیط.[ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ اُغلوطَة، مسأله یا سخنی که بدان کسی را بغلط اندازند. ( آنندراج ). مطالب یا سخنهایی که بدانها کسی را در غلط اندازند. ( فرهنگ نظام ). ج ِ اغلوطه ، سخن غلط یا کلام که بدان کسی را بغلط اندازند. ( منتهی الارب ). و منه : نهی رسول اﷲ ( ص ) عن الاغلوطاط و یقال : حدثته حدیثاً لیس بالاغالیط. ( منتهی الارب ).

فرهنگ عمید

= اغلوطه

پیشنهاد کاربران

بپرس