اغاردن
لغت نامه دهخدا
اغاردن. [ اَ دَ ] ( مص ) آغاردن و سرشتن. ( ناظم الاطباء ). سرشته کردن. ( از برهان ) ( آنندراج ). || بهم آمیختن. ( ناظم الاطباء ). درهم آمیختن. ( از برهان ) ( از آنندراج ). || خیسانیدن. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( از آنندراج ). || برانگیزانیدن و تحریک نمودن. برانگیختن به جنگ. ( ناظم الاطباء ). برانگیزاندن و تحریک کردن بجنگ و حرب. ( از برهان ) ( آنندراج ). و رجوع به آغاردن شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. سرشتن، آمیختن.
۳. (مصدر لازم ) نم کشیدن، خیسیدن.
پیشنهاد کاربران
منبع. عکس فرهنگ ریشه واژگان فارسی دکتر علی نورایی
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
آغاردن، آغاریدن ، به چم ( خیساندن ) پارسی هستند
در زبان آریایی سانسکریت نیز آمده است.
و همچنین واژه ایرلندیGERT از واژه ( آغاردن، آغاریدن ) ریشه دارد.
( مشاهده در تصویر پایین )
پَسگشت ( =مرجع ) :چنانکه در برگه66 از نبیگ ( فرهنگ ریشه های هند و اروپایی زبان پارسی ) آمده است.
در زبان آریایی سانسکریت نیز آمده است.
و همچنین واژه ایرلندیGERT از واژه ( آغاردن، آغاریدن ) ریشه دارد.
( مشاهده در تصویر پایین )
پَسگشت ( =مرجع ) :چنانکه در برگه66 از نبیگ ( فرهنگ ریشه های هند و اروپایی زبان پارسی ) آمده است.
کارواژه یِ ( آغاردن یا آغاریدن ) در زبانِ پارسی به چمِ ( خیساندن ) نیز می باشد. جالب است که بدانید در زبانِ ایرلندیِ میانه نیز واژه یِ Gert را داریم که نشان می دهد این واژگان از یک بُن و ریشه هستند.
آغاردن = آغاریدن : خیس کردن و سیراب کردن ( ب )